ವಸಂತಕಾಲ ಬಂದಾಗ ಮಾವು ಚಿಗುರಲೇಬೇಕು. ಕೋಗಿಲೆ ಹಾಡಲೇಬೇಕು. ಅವುಗಳನ್ನ ನೋಡುವ ಭಾಗ್ಯ ನಮ್ಮಂತಾ ಪರದೇಶದಲ್ಲಿರುವವರಿಗಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಆದರೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಮಂಜಿನ ಬಿಳಿಯ ಬಣ್ಣ ಕರಿಗಿ ಹಸಿರು ವರ್ಣ ಹೊದಿಸಿಕೊಂಡ ಪ್ರಕೃತಿಯು ಯಾವ ದೇಶದ್ದಾದರೂ ನೋಡಲು ಚಂದತಾನೆ. ಬೇಸಿಗೆಗಾಗಿ ಕಾಯಿತ್ತಿರುವ ಮಕ್ಕಳು ಬಣ್ಣದ ಚಿಟ್ಟೆಗಳಂತೆ ಹೊರಬಂದು ಚಿಳಿಪಿಳಿಸುವುದು ನೋಡಲೇ ಬೇಕಾದ ಸುಂದರ ದೃಶ್ಯ. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ತಮಗೆ ಮರುಜೀವ ತಂದ ವಸಂತಕ್ಕೆ ಪೂಜಿಸುವಂತೆ ನಿಂತ ಮರಗಳು, ಭೋರ್ಗೆರೆಯುವ ನದಿಗಳ ಮಂಜುಳ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಲೇಬೇಕು. ಇದ್ದನ್ನ ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಭಾಗ್ಯ ನನ್ನದಲ್ಲವೇ?
ಮಂಜೆಲ್ಲಾ ಕರಿಗಿಹೋದನಂತರ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮ ಬೇದಿ.
ನಮ್ಮ ಮನೆಯೆದುರು ಇರುವ ಕಾಡು ನಿದಾನವಾಗಿ ಹಸಿರಾಗುತ್ತಿರುವುದು.
